بسم الله الرحمن الرحیم

اصلی- فرعی و اهم : مهم کردن موضوعات در تصمیم گیری ها چه در حوزه فردی و چه در حوزه اجتماعی، یک اصل منطقی و حاکم بر دیگر اصول می باشد. این اصل را می توان در ردیف اصول بدیهی برای همه جوامع بشری دانست که به دلیل بدیهی بودن، هیچ کس روی آن تردیدی ندارد. نماز خواندن واجب و شکستن نماز بدون جهت حرام است، اما اگر هنگام خواندن نماز و در برابر دیدگان نمازگزار کودکی خردسال در آب افتاد که احتمال غرق شدن او می رود، در اینجا شکستن نماز نه تنها حرام نیست، بلکه واجب است که انجام گرفته و جان آن کودک نجات داده شود. این مثال روشن برای اهم و مهم کردن موضوعات در زندگی روزمره همه، به شکل فردی، گروهی، سازمانی و اجتماعی در مسائل گوناگون قابل بهره برداری می باشد. مشکل اصلی افراد، نه در فهم اصل بدیهی اهم و مهم، بلکه در تشخیص مصادیق این دو مفهوم می باشد. برخی آنچنان اشتباه بزرگ مرتکب می شوند که مسئله اصلی را فرعی و مسئله فرعی را به یک مسئله اصلی تبدیل می نمایند. سوال این است که اکنون مسئله اصلی انقلاب، نظام اسلامی و کشور چیست؟ برای این مسئله اصلی چه مصادیقی را می توان برشمرد؟ بدون تردید حفظ منافع ملی، تأمین مصالح اسلامی و امنیت ملی و شتاب بخشیدن به حرکت انقلاب اسلامی و نظام مقدس جمهوری اسلامی برای تحقق آرمان ها و اهداف والای آن در ردیف مسائل اصلی به شمار می آید. برای دست یافتن به آنچه ذکر شد، یک کلمه اساسی، پرمعنا و همواره مورد تأکید حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری (مدظله العالی)، بیش از هر چیز دیگر باید مورد توجه همگان، به ویژه مسئولان در قوای سه گانه و نخبگان سیاسی و مذهبی قرار گیرد و آن یک کلمه عبارت است از؛ «حفظ وحدت کلمه». امام(ره) وحدت کلمه را رمز پیروزی