بسم الله الرحمن الرحیم

 

اصلی- فرعی و اهم : مهم کردن موضوعات در تصمیم گیری ها چه در حوزه فردی و چه در حوزه اجتماعی، یک اصل منطقی و حاکم بر دیگر اصول می باشد. این اصل را می توان در ردیف اصول بدیهی برای همه جوامع بشری دانست که به دلیل بدیهی بودن، هیچ کس روی آن تردیدی ندارد. نماز خواندن واجب و شکستن نماز بدون جهت حرام است، اما اگر هنگام خواندن نماز و در برابر دیدگان نمازگزار کودکی خردسال در آب افتاد که احتمال غرق شدن او می رود، در اینجا شکستن نماز نه تنها حرام نیست، بلکه واجب است که انجام گرفته و جان آن کودک نجات داده شود. این مثال روشن برای اهم و مهم کردن موضوعات در زندگی روزمره همه، به شکل فردی، گروهی، سازمانی و اجتماعی در مسائل گوناگون قابل بهره برداری می باشد. مشکل اصلی افراد، نه در فهم اصل بدیهی اهم و مهم، بلکه در تشخیص مصادیق این دو مفهوم می باشد. برخی آنچنان اشتباه بزرگ مرتکب می شوند که مسئله اصلی را فرعی و مسئله فرعی را به یک مسئله اصلی تبدیل می نمایند. سوال این است که اکنون مسئله اصلی انقلاب، نظام اسلامی و کشور چیست؟ برای این مسئله اصلی چه مصادیقی را می توان برشمرد؟ بدون تردید حفظ منافع ملی، تأمین مصالح اسلامی و امنیت ملی و شتاب بخشیدن به حرکت انقلاب اسلامی و نظام مقدس جمهوری اسلامی برای تحقق آرمان ها و اهداف والای آن در ردیف مسائل اصلی به شمار می آید. برای دست یافتن به آنچه ذکر شد، یک کلمه اساسی، پرمعنا و همواره مورد تأکید حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری (مدظله العالی)، بیش از هر چیز دیگر باید مورد توجه همگان، به ویژه مسئولان در قوای سه گانه و نخبگان سیاسی و مذهبی قرار گیرد و آن یک کلمه عبارت است از؛ «حفظ وحدت کلمه». امام(ره) وحدت کلمه را رمز پیروزی

می دانستند و بر این اعتقاد  بودند که با حفظ همین وحدت کلمه می توان از همه موانع عبور کرد و به همه آرمان ها و اهداف دست یافت.اکنون شواهد و قرائن زیادی وجود دارد که دشمنان خارجی و داخلی وحدت را که رمز پیروزی ملت ایران بوده، نشانه رفته اند. همگان باید مراقب باشند که هیچ مسئله ای مهم تر از حفظ وحدت وجود ندارد. وحدت امت با حرکت پشت سر امام تحقق می یابد. اساساً فلسفه ولایت و امامت پیامبر اعظم(ص) و امامان معصوم در عصر حضور و فقیه جامع شرایط در عصر غیبت عینیت بخشی به همین وحدت است. خداوند خود فرموده: «یدالله مع الجماعه» و نهی کرده از متفرق شدن «ولا تفرقوا» و امر کرده به چنگ زدن به ریسمان الهی «واعتصموا بحبل الله». حضرت علی(ع) و دیگر معصومین (علیهم السلام)، با صراحت با اشاره به ولایت و امامت، از این جایگاه اینگونه یاد می کنند: «و جعلها نظاماً للامه» یعنی خداوند ولایت و امامت را برای نظم بخشی به امت قرار داد. در واقع اگر بخواهیم به هر آنچه فضیلت، کرامت، عزت، افتخار و ... نام دارد برسیم، هیچ راهی جز حرکت در مسیر ولایت نداریم. اکنون باید همه مسئولان و دولتمردان به این مهم توجه داشته باشند که هر یک، تا چه اندازه در حفظ وحدت جامعه حول محور ولایت تلاش می کنند. به طور قطع کسانی که در این مسیر تلاش می کنند، مسئله اصلی را مورد توجه قرار داده و هر کس و به هر بهانه ای در مسیر دیگری تلاش می کند گرفتار مسائل فرعی شده است.

 

  یدالله جوانی

سرمقاله صبح صادق * دوشنبه *30 خرداد 1390 * 17 رجب المرجب 1432 * 20 ژوئن 2011 * سال دوازدهم * شماره 504*