برنامه های یادواره شهدای امسال

سه شنبه ساعت 16:سخنرانی سردار مسجدی در سالن نبوی منش

چهارشنبه ساعت 16:اکران فیلم به کبودی یاس با حضور سعید عاکف

پنجشنبه:دعای کمیل در کنار مزار شهدای گمنام دانشگاه با حضور ایت الله مهدوی

جمعه:برگزاری نماز جمعه در کنار مزار شهدا

منتظر حضور گرمتان هستیم

چه کسی می داند جنگ چیست؟
چه کسی می داند فرود یک خمپاره قلب چند نفر را می درد؟
چه کسی می داند جنگ یعنی سوختن،یعنی آتش،یعنی گریز به هر جا،به هر جا که اینجا نباشد،یعنی اضطراب که کودکم کجاست؟جوانم چه می کند؟دخترم چه شد؟
به راستی ما کجای این سوال ها و جواب ها قرار گرفته ایم؟
کدام دختر دانشجویی که حتی حوصله ندارد عکس های جنگ را ببیند و اخبار آن را بشنود از قصه دختران معصوم سوسنگرد با خبر است؟آن مظاهر شرم و حیا را چه کسی یاد می کند که بی شرمان دامنشان را آلوده کردند و زنده زنده به رسم اجدادشان به گور سپردند؟
کدام پسر دانشجویی می داند هویزه کجاست؟چه کسی در هویزه جنگیده؟کشته شده و در آنجا دفن گردیده؟
چه کسی است که معنی این جمله را درک کند:نبرد تن وتانک؟اصلا چه کسی می داند تانک چیست؟
چگونه سر120دانشجوی مبارز و مظلوم زیر شنی های تانک له می شود؟
آیا می توانید این مسئله را حل کنید؟گلوله ای از لوله دوشکا با سرعت اولیه خود از فاصله هزار متری شلیک می شود و در مبدا به حلقومی اصابت نموده و آن را سوراخ کرده و گذر می کند،حالا معلوم کنید سر کجا افتاده است؟کدام گریبان پاره می شود؟
کدام کودک در خلوت وانزوا اشک می ریزد؟
و کدام کدام......؟توانستید؟؟؟؟؟؟؟
اگر نمی توانید این مسئله را با کمی دقت بیشتر حل کنید  ;
هواپیمایی با یک ونیم برابر سرعت صوت از ارتفاع ده متری سطح زمین،ماشین لندکروزی را که باسرعت در جاده مهران_دهلران حرکت می نماید،مورد اصابت موشک قرار می دهداگر از مقاومت هوا صرف نظر شود معلوم کنید کدام تن می سوزد؟کدام سر می پرد؟
چگونه باید اجساد را از درون این آهن پاره له شده بیرون کشید؟
چگونه باید آنها را غسل داد؟چگونه بخندیم و نگاه آن عزیزان را فراموش کنیم
چگونه می توانیم در شهرمان بمانیم و فقط درس بخوانیم؟چگونه می توانیم درها را به روی خود ببندیم و چون موش در انبار کلمات کهنه کتاب لانه بگیریم؟
کدام مسئله را حل می کنی؟برای کدام امتحان درس می خوانی؟به چه امید نفس می کشی؟
کیف و کلاسورت را از چه پر می کنی؟از خیال،از کتاب،از لقب شامخ دکتر یا از آدامسی که هر روز مادرت در کیفت می گذارد؟کدام اضطراب جانت را می خورد؟
دیر رسیدن به اتوبوس،دیر رسیدن سر کلاس،نمره گرفتن؟
دلت را به چه چیز بسته ای؟به مدرک،به ماشین؟
به قبول شدن در حوزه فوق دکترا؟
صفایی ندارد ارسطو شدن خوشا پر کشیدن،پرستو شدن
آی پسرک دانشجو،به تو چه مربوط است که خانواده ای در همسایگی تو داغدار شده است؟جوانی به خاک افتاده است؟
آی دخترک دانشجو،به توچه مربوط است که دختران سوسنگرد را به اشک نشانده اند؟و آنان را زنده به گور کردند
هیچ می دانستی؟حتما نه!!
هیچ آیا آنجا که کارون و دجله و فرات بهم گره می خورد،به دنبال آب گشته ای تا اندکی زبان خشکیده کودکی راتر کنی؟وآنگاه که قطره ای نم یافتی،با امیدهای فراوان به بالین آن کودک رفتی تا سیرابش کنی اما دیدی که کودک دیگرآب نمی خورد......
اما تو اگر قاسم نیستی،اگر علی اکبر نیستی،اگر جعفر وعبدالله نیستی،لااقل حرمله نباش،که خدا هدیه حسین را پذیرفت و خون علی اکبر و علی اصغر را به زمین پس نداد.
من نمی دانم که فردای قیامت این خون با حرمله چه خواهد کرد؟

امسال نیز در هفته اول اردیبهشت ماه یادواره هدای گمنام در دانشگاه برگزار میشود.ولی پربارتر و غنی تر از سالهای قبل!