استاد حیدر رحیم پور ازغدی

نامه استاد حیدر رحیم پور به رئیس جمهور آینده

باسمه تعالی

سایت ایران پی ان نوشت :شاید اغلب کسانی که سنین جوانی را با آغاز انقلاب و شکل‌گیری جمهوری اسلامی پشت سر گذاشتند و در واقع با روند انقلاب بزرگ شده و همه شخصیت‌ها و جریان‌های آن را به خوبی می‌شناسند، هنوز این کلام و صدای امام خمینی‌(ره) در گوششان طنین‌انداز باشد که در شدیدترین ایام جنگ ‌فرمود: «سلاح تبلیغات برّنده‌تر از سلاح جنگ است».

شخصیت ذاتی، اخلاق، اعتقادات، سطح علمی، تبحر، مدیریت، برنامه و بالاخره مواضع سیاسی نامزدهای ریاست جمهوری یک اصل است، ولی «تبلیغات» اصل دیگری است که در عرصه‌ی رقابت برای جذب آرای بیشتر، بر همه‌ی ویژگی‌های شخصی غلبه می‌یابد.

تبلیغات [چه برای کالا باشد و چه برای افراد]، می‌تواند بدترین را بهترین جلوه دهد، تا آنجا که اذهان عمومی، آن هم به نام و زیر پرچم اسلام، به جلاد سخیف و بدمستی چون یزید، امیرالمؤمنین بگویند و سر امام حسین علیه‌السلام را به عنوان خروج یافته از دین، از بدنش جدا کنند.

در بررسی سیاست‌ها، برنامه‌ها و عملکردهای تبلیغاتی آقای دکتر سعید جلیلی در رقابت‌های انتخاباتی، ضعف‌های بزرگی دیده می‌شود که با اصول تبلیغات امروزی سازگاری ندارد و ممکن است امواج تبلیغاتی روش‌های دیگر بر او غلبه یابند.

ذیلاً به برخی از ضعف‌های تبلیغاتی ایشان اشاره می‌گردد:

الف – دکتر جلیلی هیچ حرصی برای به دست آوردن این پست و جایگاه از خود نشان نمی‌دهد.

از همان اول هم حرصی نداشت و انصافاً می‌توان یقین کرد که صرفاً به حسب تکلیف و اصرار دیگران به میدان آمده است.

بدیهی است کسانی که اعتقاد راسخ‌تری به معاد دارند، ترس و واهمه‌ی بیشتری از پذیرش مسئولیت‌های کلان دارند و با اعماق وجود از خدا می‌خواهند که این تکلیف از دوش‌شان برداشته شود.

 سخنان وی رنگ و بوی شعاری ندارد و شعارهایش نیز چون بر اساس یک منطق مدیریتی است، جوّی ایجاد نمی‌کند.

ب – دکتر جلیلی «شعار» نمی‌دهد و حال آن که موج تبلیغاتی بر اساس «شعار» شکل گرفته و گاه اوج می‌یابد. سخنان وی رنگ و بوی شعاری ندارد و شعارهایش نیز چون بر اساس یک منطق مدیریتی است، جوّی ایجاد نمی‌کند.

مثلاً وقتی درباره‌ی نقش جوانان در دولت از او سؤال می‌شود، زود نمی‌گوید: بله، گفتمان من جوانانه است، نگاه من جوانانه است، رویکرد من به جوان است، اصلاً مملکت و اول و آخرش را به جوانان می‌سپارم و ...، بلکه سؤال را جدی قلمداد کرده و منطقی پاسخ داده و می‌گوید: «بستگی به شرایطش دارد»، خوب این که نشد شعار تبلیغاتی!

جلیلی «دروغ» نمی‌گوید، در حالی که امروزه «دروغ»، یکی از شاخصه‌های اصلی هرگونه تبلیغی است.

پ – جلیلی «دروغ» نمی‌گوید، در حالی که امروزه «دروغ»، یکی از شاخصه‌های اصلی هرگونه تبلیغی است.

بدیهی است که خداترسی و تقوا که مانع از دروغ می‌شود، دست انسان را می‌بندد و شاید سبب عقب افتادن از رقبایی شود که از هیچ دروغی برای پیش افتادن باکی ندارند.

وی هم چنین دروغ‌های شایع شده‌ای که ممکن است به نفعش تمام شود را تکذیب می‌کند.

مثلاً به صراحت می‌گوید: شایعاتی مبنی بر این که در مذاکره با خانم اشتون و تهدید به جنگ پای مصنوعی‌ام را روی میز گذاشتم – یا این که من حافظ قرآن هستم – یا نامزد مورد نظر مقام معظم رهبری هستم و یا نماینده دولت احمدی‌نژاد در انتخابات هستم را تکذیب می‌کنم.

ت – دکتر جلیلی با توجه به این که برای تبلیغات خود، نه از بیت‌المال سوء استفاده می‌کند و نه متکی و وامدار به سرمایه‌های کلان مشتبه به حرام است، از امکانات وسیع برای گسترش تبلیغات برخوردار نمی‌باشد.

 دکتر جلیلی وعده نمی‌دهد، در حالی که اغلب شعارهای بیشتر نامزدها، مبتنی بر وعده است

ث – دکتر جلیلی وعده نمی‌دهد، در حالی که اغلب شعارهای بیشتر نامزدها، مبتنی بر وعده است.

من چنین می‌کنم – من چنان می‌کنم و...؛

وی مخالف روش‌های پوپولیستی مبتنی بر برجسته نمودن مشکلات مردم و بازگشت دادن آنها به خودشان و وعده تو خالی بر اساس آنهاست.

وی کتاب و رساله مبتنی بر برنامه‌ها و وعده‌های خوشحال کننده ارائه نمی‌دهد، بلکه می‌گوید: برنامه قبلاً در اسناد بالادستی تدوین شده است و ما باید آن را خوب اجرا کنیم.

خب، این سخن بسیار درست، صادقانه و منطبق با واقعیت است، اما اذهان عمومی را عادت داده‌اند که مرتب وعده بشنوند.

دکتر جلیلی وابستگی به اسم‌ها و جناح‌های مطرح مانند: اصولگرا، اصلاح طلب و ... ندارد و با آنها لابی قدرت و ثروت ندارد

ج – دکتر جلیلی وابستگی به اسم‌ها و جناح‌های مطرح مانند: اصولگرا، اصلاح طلب و ... ندارد و با آنها لابی قدرت و ثروت ندارد، همین امر مانع از صف‌بندی حزبی، شعارهای جناحی و جنجال آفرین می‌گردد که تبلیغات را ضعیف می‌کند.

چ – دکتر جلیلی برای طرح خود، روی تخریب دیگران و نیز سیاه نمایی تمامی دستاوردهای گذشته و نیز ایجاد تنفر، دلزدگی و القای ناامیدی و نگرانی سرمایه‌گذاری نمی‌کند.

امروزه تخریب دولت احمدی‌نژاد، لجن‌پراکنی و سیاه‌نمایی در مورد هر امتیازی که این دولت نسبت به دول گذشته داشت و منفی نشان دادن پیشرفت‌های کلان داخلی و بین‌المللی، انداختن همه مشکلات به گردن دولت و مشکل نشان دادن همه دستاوردهای این ملت در این دوره، مُد شده است؛ اما وی علاقه‌ای ندارد که حتی پیشرفت‌های هسته‌ای، نانوتکنولوژی، دارو سازی، شهرسازی، آبادانی روستاها، صنایع هوا – فضا، ارتباطات، داروسازی و ... را به هر بهانه‌ای منفی نشان دهد و هیچ نگران نیست که بگویند لابد نماینده دولت است و یا شبیه به احمدی‌نژاد است؛

او معتقد است که آن چه شده باید حفظ شود، تداوم یابد و نیز با برطرف کردن نقاط ضعفش تکمیل شود.

دکتر جلیلی نه به دشمنان خارجی چراغ سبز نشان می‌دهد و نه به دورغ می‌گوید که روابط خارجی در اختیار من است و نه شعار می‌دهد که روابط با امریکا را بهبود می‌بخشم و دلار ارزان می‌شود...

د – دکتر جلیلی نه به دشمنان خارجی چراغ سبز نشان می‌دهد و نه به دورغ می‌گوید که روابط خارجی در اختیار من است و نه شعار می‌دهد که روابط با امریکا را بهبود می‌بخشم و دلار ارزان می‌شود و نه کلید رفع مشکلات را از جیبش بیرون می‌آورد و نه ....، و اینها همه ضعف‌های تبلیغاتی است.

هر چند که تبلیغات به متد نوین روز متکی بر فریب و مبتنی بر جوّسازی و وعده است. اما در نگاه اسلام، تبلیغات یک اصل است، حتی انبیای کرام (ع) برای تبلیغ و ابلاغ آمده‌اند «ما لکم الا البلاغ»، منتهی تبلیغ صحیح باید بر اساس حقایق، واقعیات، صداقت و در راستای آگاهی بخشی و روشنگری باشد.

ادامه مطلب...

پدر شهید هسته‌ای مصطفی احمدی روشن گفت: آقای روحانی با این سخنان به دنبال فرافکنی است و می خواهد گناه خود را به گردن دیگران بیندازند.

حاج رحیم احمدی روشن پدر شهید مصطفی احمدی روشن در گفت‌وگو با رجانیوز در واکنش به سخنان شب گذشته حسن روحانی در گفت‌وگوی ویژه خبری شبکه دو گفت: یادم هست که مصطفی بر اثر تعلیق غنی سازی که در زمان این آقایان اتفاق افتاد مانند یک گل پژمرده شده بود، وقتی از او جریان را پرسیدم گفت که بابا در سایت‌های هسته‌ای را بسته و مهر و موم کردند، تلویزیون‌های مدار بسته تعبیه کردند و ما جرات نمی‌کنیم از جلوی سایت‌های هسته‌ای رد شویم.

ادامه مطلب...

آیت الله مهدوی کنی یکبار از آقای جلیلی پرسیدند که شما که علاوه بر دورس دانشگاهی فقه و اصول خواندید، آیا این فقه اصول خواندن برای شما مفید بود؟ سعید جلیلی در پاسخ به آیت الله مهدوی گفتند: خواندن این درس ها...

طنز- م.ر.سیخونکچی

خبرنگار: سلام. خوشحالم ازاینکه تونستم تو ستاد شما حضور پیدا کنم و ممنون که وقتتون رو در اختیار ما قرار دادید. می‌خواستم بفرمایید که برنامه شما برای اصلاح اقتصاد کشور چیست؟

نامزد: یعنی بگم چند روزه اقتصاد رو درست می‌کنم؟

خبرنگار: نه، منظورم برنامه اقتصادی شما بود.

نامزد: خب این یعنی اینکه چند روزه اقتصاد رو درست میکنم دیگه، مگه به همین نمیگن برنامه؟!

خبرنگار: نه... برنامه یعنی راهکارهای شما برای حل مشکلاتن اقتصادی.

نامزد: اِ... زرنگی، چطور بقیه همینطور دارن عدد تخیلی میدن اما به من که میرسه میگی برنامه یه چیز دیگه‌اس... اصلا من نمی‌خوام!

خبرنگار: راستش... خب باشه، شما بفرمایید!

نامزد: راستش ما با مشاوران اقتصادی که حساب کردیم دیدیم 27 روزه می‌تونیم مشکلات اقتصادی رو حل کنیم.

خبرنگار: چرا 27 روز؟

نامزد: زیاده؟ خب... 25 روز!

خبرنگار: 25 روز رو که یکی دیگه از نامزدها گفتن.

نامزد: اِ... یعنی 25 روز رو قبلا یکی دیگه برداشته؟! ای بابا... من که سر صف بودم!

خبرنگار: خب پس شما یه فکر ی بکنید و بعد از مشورت با تیم اقتصادی‌تون یه برنامه جدید بدید.

نامزد: نه بابا... فکر نمی‌خواد که. خب 20 روزه حلش می‌کنیم.

خبرنگار: چی رو؟

نامزد: مشکلات اقتصادی رو دیگه.... الان که فکر کردم دیدم اگر صبح ها یک کم زودتر بیدار شم میتونم 20 روزه هم اقتصاد رو متحول کنم.

خبرنگار: فکر نمی‌کنید یک کم این عدد غیر واقعیه؟

نامزد: نه... چرا غیرواقعی؟ اتفاقا 20، عددیه که مردم ما از بچگی دوستش داشتن و دنبالش بودن و به دلشون می‌نشینه!

خبرنگار: این درست ولی منظورم اینه که بالاخره شاید حل مشکلات اقتصادی یک کم بیشتر طول بکشه.

نامزد: مثلا چقدر؟

خبرنگار: نمیدونم والا... شما نامزد شدید نه من!

نامزد: حالا تو هم یه چیزی بگو دیگه!

خبرنگار: آخه نمیشه که... یعنی من نمیتونم روی آنتن حرفی بزنم!

نامزد: ای بابا... قِر نیا دیگه! زیر لفظی میخوای بلا؟ اومدی این دک و پز ستاد رو دیدی توهم برت داشته که تو هم یه چیزی گیرت بیاد دیگه، آره؟!

خبرنگار: این حرفا چیه آقا... آخه چی بگم والّا... مثلا حداقلش 45 روز...

نامزد: نه آقا چه خبره... شما خبرنگارا خیلی دندون گردید‌ها! اصلاً نه حرف من نه حرف تو، 30 روز خوبه؟!

خبرنگار: آقا شما چرا اینطور می‌کنید! به من چه اصلاً! شما باید برنامه بدید...

نامزد: پس اگه من قراره برنامه بدم هی چون و چرا نکن دیگه، بیا رو همون بیست روز توافق کنیم بره پی کارش! من سرم شلوغه، باید برای سایر حوزه‌ها هم برنامه بدم!

خبرنگار: من که کاره‌ای نیستم... اگر برنامه شما اینه، باشه من حرفی ندارم!

نامزد: خب مبارکه انشاالله... پس با اجازه تون من برم سراغ سایر حوزه ها.

*

نامزد: دوستان عدد پیشنهادی شون رو برای حل مشکلات فرهنگی اعلام کنند. 15 روز... یک، 15 روز... دو. 12 روز! این آقا میگه 12 روزه میتونیم مشکلات رو حل کنیم. کسی نظری نداره؟ خب 12 روز... یک، 12 روز... دو...