اختلافات اعتقادی و فکری تروریست‌ها؛ از شلوار جین و مصرف قلیان

داعش" به عناصر خود اجازه نمی دهد، سیگار یا قلیان مصرف کنند یا لباس هایی مانند پیراهن و شلوار از جمله شلوار جین به پا یا محاسن

کسانی که روند جاری در عرصه میدانی شمال سوریه به ویژه در استان های رقه، حلب، ریف حلب، ادلب، ریف ادلب؛ واقع در شمال شرقی و شمال و شمال غربی سوریه را دنبال می کنند، شاهد درگیری های مسلحانه شدید دو گروه تروریستی امارت اسلامی عراق و شام یا همان داعش با "جبهه اسلامی" هستند. در حالی که هر دو به ظاهر از یک مشرب فکری یعنی سلفی جهادی هستند.

اما در عین حال این دو گروه اختلافاتی دیدگاهی و اعتقادی نیز با یکدیگر دارند که در این مطلب تلاش می شود، به این اختلافات پرداخت که عبارتند:

- در این تردید نیست که گرایش های اغلب گروه های تشکیل دهنده "جبهه اسلامی" گرایش های سلفی است (گروه عقاب های شام و گردان التوحید میانه روتر از گروه های تروریستی همچون آزادگان شام و ارتش اسلام هستند)، همانند گروه تروریستی داعش که آن نیز دارای گرایش های سلفی است. اما در میان این دو تفاوت هایی مشاهده می شود، از جمله این که جبهه اسلامی قتل و کشتار مخالفین خود از جمله شیعیان و علوی ها و مسیحیان را نمی پذیرند، در حالی که داعش نه تنها خون این طوایف بلکه هر طایفه ای که از لحاظ مذهبی با این گروه همخوانی و همسویی ندارد، را مباح می داند و بر این اساس کشتن پیروان طوایف دیگر در میان داعشی ها مجاز و مباح است.

- جبهه اسلامی قتل و کشتار اعضای خانواده و بستگان دیگر عناصر مسلح مخالف این جبهه و اهالی مناطقی که این عناصر مسلح در آن فعالیت دارند، را مباح نمی داند، اما داعش کشتار زنان و کودکان و سالمندان از اعضای خانواده و بستگان دیگر عناصر مسلح را مباح می داند و در این باره به اصل "به آنها تجاوز و تعدی کنید، همان طور که به شما تجاوز و تعدی کردند استناد می‌جوید. داعش هنگامی که بر منطقه ای تسلط پیدا کند و کنترل آن را در دست گیرد، تلاش می کند، در آن امارت اسلامی را بنا کند و به اصطلاح مجری شریعت الهی در آن منطقه باشد، به همین منظور اقدام به تخریب قبور و بارگاه ها و ممنوع کردن کشیدن سیگار و قلیان و کوتاه کردن محاسن و پوشیدن لباس های جدید می کند و بر زنان بستن رو بند را ملزم و دادگاه های شرعی دایر می کند، در حالی که اولویت نزد جبهه اسلامی سرنگونی نظام سوریه است و در امور زندگی عادی و طبیعی افراد دخالت نمی کند و مقرها و مراکز تجمع آنها اغلب در کوه ها و بوستان های اطراف شهر ها و روستاهاست